Tutamadığım Anlara Sığdın Sessizce

Tutamadığım anlara sığdın sessizce,
Kayıp gittin ellerimden,
Haberin olmadı.

Sen varsan biraz daha eksiğim oysa,
Sen yoksan biraz daha tam...

Hangi gündü hatırlayamıyorum,
Kulaklarımda o günden geriye,
Bir kemanın çığlık çığlığa haykırışları kaldı sadece.

Hisar üstündeydik,
Havada yürek ıslatan bir yağmur vardı,
Üşüyordum usulca,
Sen bilmiyordun.

Susmaktan başkada bir şey gelmiyordu elimizden.
Susup kıyıya vuran martıları seyretmekten başka...
Bir de ağlıyordun galiba,
Ama ben görmedim,
Sen duymadın...

Özledim seni,
Nasıl anlatmalıyım ki bu deli gönlümün kurduğu hikayeleri,
Hangi kelimeye atsam elimi,
Hep yarım, hep kırık.

Bir yanım eksik,
Tamamlayamıyorum,
Sen varsın diye,
Ölemiyorum.

Aşığım sana,
Biliyorum,
Zamanın olmadığı zamanlardan beri.
Her öldüğümde dirilişim,
Her doğduğumda ölümüm sana.

Öyle deli bir fırtına bu,
Bakıyorum,
Görmüyorum,
Duyuyorum,
İşitmiyorum.

Bu şehrin saklısında yaşıyorum,
Ondan bana bakıp ta beni görmeyişin.
Ama her düştüğünde kalkman ayağa,
Her ağladığında gülmen içten içe,
Yalnızlığa takılıp her kaldığında sessiz bakışlarını,
Ben dolduruyorum,
Bilsen.

Ama bilme.
Bilirsen gidersin,
Gitme...