Hastane günleri

Arkadaslar bir yerde gördüm cok etkilendim.Rabim bizlere hidayet versin.Halimize şükretmeyi bilmiyoruz hala.Rabbim kimseyi darda koymasın inş.Hastalarımıza da şifalar versin.




Hastaneyle tanıştıgım günler...5-6 yaş civarları...
parmaklarım alınan kanlarla delik deşik olmuş küçücük parmaklarım benim..ya kollarım alınan kanlardan morarmış kollarım...ve korkulu gözlerim ne de çok aglardım ..evimi özlerdim...herkes anne diye aglarken ben hastanede ablaaa ablaa ben ablama gitmek istiyorum diye agladıgımı hatırlarım..
ve git gel git gel sonuç ortaya çıktı..rahim bölgesinde görülen ur....
annem ne de çok aglamış..ablamlar söyledi....
ameliyat olucam..ama doktor demiş ki..o bölgeden radyoterapi görecegi için ilerde çocugu olmaz ...tabi benim canım annem ..bitanem annem...senin gözyaşlarına kurban olurum anam benimm..
annem kabul etmek istemese de elden ne gelir ki....kızı gidecek elden küçücük daha 6 yaşında kızı gidecek elden..
velhasıl ameliyatı kabul ederler..sonra hastane dönemlerimiz başlıyor..
tam iki sene ...iki sene ....ve şimdi için için yandıgım iki sene ..şimdi için için agladıgım iki..sene geçti hastanede...gördügüm Radyo terapi kemoterapi ...ne de çok şey alıp götürmüş benden...o zaman anlayamazdım..sadece canım acıdıgı için evimi özledigim için aglıyodum..
oysa şimdi ..şimdi acının en koyusunu yaşıyorum...o günlerden arta kalan artık (ben)...

hiç unutmamam, kafama kazınmış bir hastane anısı;
Bir gün hastaneye oyuncak satıcısı geliyor...tabii benim gibi orda çocuk çok var..biz de hemen seviniyoruz..onu istiyorum bunu istiyorum..felan diye bir heycan aldı odamızı...
ben bir bebek begendim..çok güzeldi ama..tabi çok da pahalıydı...ozaman ssklı degildikde ..güç bela hastaneye para yetiştiriyo benim Yigit babam(Rabbim razı olsun)....
Annem alamayız kızım demişti..diyodu ama o acı dolu simayı hiç unutamam.kafama kazınmış..benim Anam üzülmüştü...ben annemi istemeden üzmüştüm..Ne bileyim çocukluk işte diretiyodum onu al diye..
Maalesef alamadı Canım Annem ..ama bana küçük mutfak takımı almıştı..digerine göre daha ucuzdu...hala hatırlarım..bordo renkli...üstü çiçekli...unutamam onları...

o acıyı da unutamıyorum..
hala içimi acıtır...bazen diyorum kii..keşke keşke diretmeseyim de Annemi üzmeseydim...

anlatacak çok hatıra var...Hastane zor hastalık zor...binlerce hatıra çıkar...ama hep acı hatıralar...

ve ...
maalesef benim çocugumla ilgili anlatacak hiçbir hatıram olmayacak...
çünkü benim çocugum olmayacak..

Rabbim yar ve yardımcımız olsun...
Selam ve dua ile....

çok hüzünlü bir metindi şükretmek lazım halimize saol mine

kendimi tutamamıştım bunu bana ilk gönderdiğinde tekrar hatırlamak iyi oldu bir kez daha şükürler olsun Rabbimkimseye göstermesin.