Günün birinde bir şehirde küçük bir kız yaşarmış...
Bu kızın babası bir gün hapse düşmüş ve kız bu duruma
çok üzülürmüş küçük kız henüz 6 yaşındaymış ve annesi her haftasonu
onu babasının ziyaretine götürürmüş ve küçük kız resim yapmayı çok sevdiği için
babasına her haftasonu bir resim götürürmüş.
Yine bir haftasonu babasını ziyarete gittiğinde ona kendi yaptığı kocaman bir güvercin
resmini götürmüş fakat bu hapishanin bir kuralı varmış buraya hiçbir özgürlük simgesi giremezmiş
küçük kızın elindeki resmi gören gardiyan resmi yırtmış ve bunu bir daha sakın yapma demiş
kızcağız ağlamaya başlamış o anda kapı açılmış hapishanenin görüşme odasında babasını görünce
ağlaması daha da hızlanmış bu durumu ona anlatmış,babası sakin ol,üzülme haftaya başka bir resim
getirirsin demiş...
Bir sonraki hafta küçük kız tekrar babasını görecek olmanın heyecanıyla hazırlanmış,süslenmiş ve
yeni yaptığı resimide yanına almış annesiyle yola koyulmuşlar...Gardiyanların karşısına gelince onlara yaptığı resmi göstermiş bu kocaman bir ağaçmış resmi gören gardiyan geçmesine izin vermiş...Görüşme odasında babasının kollarına atılmış küçük kız hemen resmi göstermiş ona sevinçle bak baba sana yeni resmimi getirdim demiş...
Babası tebessüm etmiş bu çok güzel bir ağaç demiş fakat bu siyah noktalar da ne? küçük kız babasının kulağına eğilmiş kısık bir sesle baba bu resmin üzerindeki küçük siyah noktalar bu ağacın içindeki küçük beyaz kuşların gözleri demiş!!
Hikayeden anlaşılacağı üzere özgürlükler engellenemez...
(bu hikayeyi ben radyodan dinlemiştim sizinle paylaşmak istedim)