Adamın birisi bir kadına aşık olur. Adam aşk ile yana dursun. Kadın adamdan tarafa bakmaz bile. Ona olan teklifini de kabul etmemiştir. Adam bu aşk derdiyle şiir yazmaya başlar. Kadın da bu arada rütbe ve makam bakımından üstün biriyle evlenir. Adam yazdığı şiirlerle ülkesinin en meşhur şairi olur.
Gün gelir ve kadın bu durumdan haberdar olur. Kocasına;
-Ben bu şairi tanıyorum. Bu adam benim yüzümden şair oldu, der. Kocası da tamam gidelim der.
Şairin bulunduğu odaya gelirler. Kadın kendini tanıtır ve der:
-Beni tanımadın mı?
Bizim şair gayet sakin bir şekilde:
-Hayır tanımadım.
Kadın:
-Beni nasıl tanımazsın. Ben seni şair yapan kadın.
Şair tebessüm eder ve manidar bir cevap verir:
-Madem öyle bir marifetin var, yanındaki adamda niye böyle bir durum yok.